کجایــــــــــــــــــــــی سعدی؟
گذشت آن زمان ها ...
حالا دیگر بنی آدم ابزار یکدیگرند ...!!!!

  هیچگاه به واژه ها اعتماد نکن...اولین حرف الفبا سرش کلاه رفته...

  یه سلامتی فاحشه های شهرمان که کسی را جز خود نفروختند

  تو دنیایی که جای آرزوهاست کسی جز تو منو عاشق نمی خواست

بیا تا تکیه گاه من تو باشی دلم مثل خودت تنهای تنهاست

  نیستی همنفسم سهم دلم بی کسیه تنهایی پر از غم و حسرت و دلواپسیه

بی تو این زنده بودن زندگی محسوب نمیشه زخم رو قلب شکسته ام تا ابد خوب نمیشه

  تو دنیایی که جای آرزوهاست کسی جز تو منو عاشق نمی خواست

بیا تا تکیه گاه من تو باشی دلم مثل خودت تنهای تنهاست

  اینجا زمین است،

زمین گرد است تویی که مرا دور زدی! فردا به خودم خواهی رسید

حال و روزت دیدنیست

  هزار کلمه برجای خالی ات ریختم اما پر نشد به گمانم از جنس بی نهایتی